درمان زخم دیابتی

زخم های دیابتی

برای بیماران مبتلا به دیابت، همه ی زخم ها یک نگرانی جدی برای سلامتی هستند و نیاز به توجه دقیق دارند. حتی بریدگی های کوچک و نیش حشرات در صورت عدم درمان می تواند جدی شود. دیابت می تواند باعث کندی روند بهبود زخم ها شود. این امر خطر عفونت و سایر عوارض را افزایش می دهد. بنابراین، مهم است که بدانیم به چه چیزی توجه کنیم.

پیشگیری از زخم دیابتی:

-دیابت خودرا کنترل کنید.

-روزانه پاهای خود را بشویید.

-روزانه پاهای خود را بررسی کنید.

-از یک کرم یا لوسیون مرطوب کننده در قسمت بالا و پایین پاهای خود استفاده کنید تا پوست را نرم نگه دارید. از قرار دادن لوسیون بین انگشتان پا خودداری کنید.

-کفش مناسب بخرید. کفشهای راحتی بخرید که برای پاشنه، قوس پا و ساق پا پشتیبانی و بالشتک ایجاد میکنند .

درمان زخم های دیابتی

-پانسان های نوین

-اوزون تراپی دراب

-لایت تراپی

-ماگوت تراپی

-لیچ تراپی

-وکیوم تراپی NPWT

-پی ار پی PRP

درمان زخم دیابتی دستگاه فوکوس شاک ویو

اخیرا دستگاه فوکوس شاک ویو تراپی به عنوان یک درمان کمکی در درمان زخم های حاد و مزمن مورد بررسی قرار گرفته است .این دستگاه با امواج بدون خطرالکترومغناطیس کارمیکند. چندین دستگاه با امواج ضربه ای متمرکز وغیر متمرکز وجوددارد که درگروه های مختلفی از زخم ها امتحان شده. مطالعات نشان داده که درمان بادستگاه فوکوس شاک ویو ممکن است باعث بهبود زخم با عوارض جانبی کم یا بدون عوارض شود.

چرا که این دستگاه بر عملکرد سلولی تأثیر میگذارد و منجر به بیان چندین ژن وایجاد فاکتورهای رشدی میشود که به بهبود زخم کمک میکنند. همچنین باایجاد گرمادرمحل وافزایش اکسیژن رسانی باعث افزایش خونرسانی به ان منطقه میشود درنتیجه روندبهبود زخم سریع تر پیش میرود.

انواع زخم دیابتی چه نام دارد؟

تلاش های زیادی برای طبقه بندی انواع زخم ها در افراد دیابتی وجود دارد. طبقه بندی معروف به واگنر-مگگیت نوعی از طبقه بندی پذیرفته شده از سوی پزشکان است. این طبقه بندی بر اساس عمق زخم در 6 درجه انجام می شود. برای پوست های سالم درجه ی صفر در نظر گرفته شده است. زخم های سطحی و کم خطر درجه یک هستند. زخم های عمیق به تاندون، استخوان یا مفصل درجه دو هستند. زخم های درجه سه زخم های عمیقی با آبسه و یا استئومیلیت است. زخم های درجه چهار گانگرن پیشانی است. گانگرن پا زخم های درجه پنج محسوب می شوند. زخم های عمیق تر اغلب به استخوان نفوذ می کند و در شرایط حاد باعث قطع عضو می شوند.