بونیونت

بونیونت یا برآمدگی کنار انگشت کوچک پا چیست؟

بونیونت، بیرون‌زدگی کوچکی است که در کنار مفصل انگشت کوچک و لبه بیرونی پا و در اثر فشار بیش‌ازحد بر این نقطه از پا، ایجاد می‌شود. برآمدگی به وجود آمده در کنار انگشت کوچک، معمولاً ملتهب و دردناک است. بونیونت، در میان افرادی که به هر علتی کناره بیرونی پا را زیاد تحت‌فشار قرار می‌دهند، شایع است. این عارضه ممکن است یکی از پاها و یا هر 2 پا را درگیر کند. این برآمدگی سبب اصطکاک پا در کفش شده و ممکن است به‌مرورزمان منجر به ایجاد پینه شود. معمولاً بونیونت، به‌تدریج رشد می‌کند و حتی ممکن است از سنین جوانی شروع شود و تا سالیان بعد هم هیچ دردی را برای فرد به همراه نداشته باشد.

تفاوت بونیون و بونیونت چیست؟

بونیون، برجستگی ایجادشده در امتداد لبه داخلی پا است و در صورت بیرون‌زدگی در کنار انگشت شست خودنمایی می‌کند. اما بونیونت، برآمدگی شکل‌گرفته در راستای لبه خارجی پاست که در کنار انگشت کوچک پا بیرون می‌زند. هردوی این عوارض، در صورت به وجود آمدن می‌تواند همراه با درد نیز باشد.

علت بروز بونیونت چیست؟

ازجمله دلایلی که ممکن است سبب بروز بونیونت شود، عبارت‌اند از:

1. پوشیدن کفش‌های نامناسب. کفش‌های باریک و نوک‌تیز و کفش‌هایی با پاشنه‌بلند می‌تواند سبب بروز این برآمدگی شود و به همین دلیل است که خانم‌ها 10 برابر بیشتر از آقایان در معرض ابتلا به این مشکل هستند.
2. اصطکاک بین کناره پا و زمین. افرادی که به مدت طولانی به‌صورت 4 زانو روی زمین و سطوح سفت می‌نشینند، ممکن است به این عارضه دچار شوند.
3. فرم و ساختار پا. شکل و فرم پا هم ممکن است در ایجاد بونیونت تأثیرگذار باشد. اگر مچ پا دچار ضعف باشد و یا عضلات پا دچار کشیدگی شده باشند، فرد استعداد زیادی برای ابتلا به بونیونت دارد.
4. وراثت و ژنتیک: اگر پدر یا مادر شما از مشکلات ساختاری پا رنج می‌برند، احتمال اینکه شما نیز به بونیون و بونیونت مبتلا شوید، بسیار زیاد است. همچنین اگر کسی در خانواده شما دچار این عارضه شده باشد، احتمال ابتلای شما نیز بسیار زیاد است.
5. ابتلا به بیماری زمینه‌ای: فردی که به‌صورت مادرزاد به مشکلات ساختاری پا مبتلاست، بیشتر در معرض ابتلا به این عارضه است. اگر استخوان متاتارس به بیرون متمایل شده باشد، احتمال بیرون‌زدگی کناره پا بسیار زیاد است.
6. علت دیگر این عارضه، وضعیت قرارگیری غیرعادی انگشت کوچک شما یا بزرگ شدن سر استخوان است که سبب جابجایی استخوان از جای خود می‌شود.
7. دررفتگی، پیچ‌خوردگی یا شکستگی هم ممکن است سبب بروز این عارضه شود.

نشانه‌های بونیونت چیست؟

برجستگی قسمت خارجی پا، می‌تواند مهم‌ترین نشانه این عارضه محسوب شود که کاملاً هم مشخص است. از دیگر نشانه‌های این عارضه می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• سفتی پوست در بخش بیرونی پا
• درد
• قرمزی
• تورم

اگر در زمان مناسب به این مشکل رسیدگی نشود، برآمدگی ممکن است به‌مرور دردناک‌تر و ملتهب‌تر شود.

در چه سنی ممکن است بونیونت شکل بگیرد؟

به‌طورمعمول، عارضه بونیونت از سنین جوانی شروع می‌شود و به‌مرور و طی گذشت زمان بدتر شده تا فرد به سن 40 سالگی برسد که در این سن، بونیونت به‌طوری‌که با چشم قابل‌دیدن باشد و در پای فرد ایجاد درد کند، نمایان می‌شود.

9 راهکار ساده برای درمان بونیونت

1. استفاده از کفش طبی. می‌توان گفت کفش طبی به‌عنوان بهترین درمان برای بونیونت محسوب می‌شود؛ کفشی که دارای انعطاف‌پذیری بالا و راحتی فوق‌العاده‌ای باشد و فضای کافی و مناسبی را برای انگشتان پا در اختیار داشته باشد. درنتیجه استفاده از کفش طبی مناسب، از میزان فشار وارده به لبه خارجی پا کاسته می‌شود. کفشی را انتخاب کنید که سایز پای شما باشد؛ کفش تنگ، سبب فشار زیاد به انگشتان و کناره‌های پا می‌شود و کفش گشاد هم سبب اصطکاک بیش‌ازحد پا با کفش می‌شود.
2. بالا نگه‌داشتن پا. درزمانی که مشغول به استراحت هستید، پای خود را بالاتر از سطح بدن قرار دهید. این کار سبب کاهش تورم و التهاب بونیونت می‌شود.
3. درمان دارویی. ایپوبروفن یا ناپروکسن، داروهای ضدالتهابی هستند که می‌توان بدون نسخه پزشک هم آن‌ها را تهیه کرد. این داروها می‌توانند به کاهش درد و تورم کمک کنند.
4. کمپرس یخ. توصیه پزشکان استفاده از کمپرس یخ برای 3 تا 4 بار در روز و هر بار به مدت 10 دقیقه برای کاهش درد و تورم ناشی از بونیونت است.
5. تقویت عضلات پا. کشش و تقویت عضلات پشت ساق و کف پا، سبب کاهش فشار وارده به پا می‌شود.
6. استفاده از کفی طبی در کفش. برای محافظت از پا و قرار گرفتن در راستای صحیح، کفی‌های طبی طراحی و ساخته‌شده‌اند که می‌توانند فشار وارد بر پا را در همه جای پا تقسیم کنند.
7. پد مخصوص بونیونت. پدهای تولیدشده از مواد سیلیکونی که فشار وارده به کناره‌های پا را به خود جذب می‌کند. این پدها، سبب می‌شود که آسیب‌دیدگی و علائم این عارضه کاهش پیدا کند.
8. فیزیوتراپی. برای کمک به کنترل درد و التهاب، از روش‌هایی مانند: گرمای مرطوب، اولتراسوند تراپی و ماساژ بافت نرم می‌توان کمک گرفت.
9. جراحی. درمان تهاجمی بونیونت بسیار ساده است و نیازی به بستری بیمار ندارد. در این روش، برای کاهش فشار، برآمدگی تراشیده می‌شود. در بعضی موارد هم ممکن است پزشک شکستن و تغییر زاویه متاتارس انگشت کوچک را برای بیمار تجویز کند.

روش‌های جلوگیری از عارضه بونیونت

پوشیدن کفش‌های مناسب با پنجه پهن و انعطاف‌پذیر، می‌تواند از ابتلا به این عارضه جلوگیری کند. از کفش‌های نامناسب و پاشنه‌بلند هم تا حد امکان استفاده نکنید.

سعی کنید 2 بار در روز، حرکات کششی برای ساق پا را انجام دهید؛ رو به دیوار بایستید، طوری که انگشتان پا رو به دیوار باشد. پای آسیب‌دیده را به عقب ببرید تا در ساق پا کشش را احساس کنید. 30 تا 60 ثانیه در این موقعیت بمانید. این حرکت را 10 بار در هر مرتبه تکرار کنید.

جمع‌بندی

در اصطلاح پزشکی، به برآمدگی استخوان کناری انگشت کوچک پا، بونیونت گفته می‌شود. بهترین اقدامات درمانی برای رفع مشکل بونیونت، استفاده از پدهای سیلیکونی مخصوص، کفش و کفی طبی است. جراحی، آخرین گزینه موجود در صورت عدم جواب دهی اقدامات درمانی ساده است.

سؤالات متداول

1. آیا جراحی برآمدگی کنار انگشت کوچک، قابل‌برگشت است؟

بونیونت‌، معمولاً پس‌ازاینکه به کمک جراحی درمان شدند، 100% از بین می‌روند و دیگر قابل‌برگشت نیستند، به شرطی که در جراحی، پزشک به دنبال از بین بردن علت اصلی باشد. در صورت پوشیدن کفش‌های نامناسب و فشار بیش‌ازحد به پا، ممکن است این عارضه دوباره برگردد.

2. معمولاً بونیونت در کدام پا رخ می‌دهد؟

این مشکل در هر 2 پا امکان رخ دادن دارد، اما ممکن است این مشکل، در یک‌پا، حادتر از پای دیگر باشد.