علائم و درمان کشیدگی تاندون آشیل پا

این به شما امکان می‌دهد انگشتان پا را به سمت زمین بگیرید و روی نوک انگشتان پا بالا بیایید. به لطف الیاف متراکم، تاندون آشیل شما نیز بسیار قوی است و قادر است تا نیرویی تا 1100 پوند را تحمل کند.

اما از آنجایی که این قسمت از پای شما جریان خون خوبی ندارد، آسیب رساندن به تاندون آشیل پا آسان است. قوق متخصص یا متخصص جراحی پا و مچ پا شما ممکن است این را تاندونیت بنامد. ممکن است احساس سوزش یا سفتی در قسمت پایین پای شما داشته باشد. اگر درد شدید باشد، تاندون آشیل ممکن است تا حدی یا به طور کامل پاره شده باشد.

چه چیزی باعث آسیب تاندون آشیل پا می‌شود؟

 تاندونیت

تاندونیت ممکن است به دلیل استفاده بیش از حد یا آسیب به ناحیه باشد. می‌تواند باعث درد در پشت ساق پا و اطراف پاشنه شود. ممکن است متوجه شوید که قسمت‌هایی از تاندون آشیل پا به دلیل تاندونیت ضخیم‌تر و سفت‌تر می‌شوند. اگر آن را درمان نکنید بدتر می‌شود. 2 نوع اصلی تاندونیت وجود دارد:

• تاندونیت آشیل بدون درج:

پارگی‌های کوچک در رشته‌های میانی تاندون شروع به شکستن آن می‌کند. این باعث درد و تورم می‌شود. این نوع تاندونیت معمولاً افراد فعال و جوان‌تر را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

• تاندونیت آشیل درجا:

این آسیب در نقطه‌ای رخ می‌دهد که تاندون شما با استخوان پاشنه شما برخورد می‌کند. خارهای استخوانی (رشد استخوان اضافی) اغلب با این نوع تشکیل می‌شوند. این نوع تاندونیت ممکن است در هر سنی اتفاق بیفتد، حتی در افرادی که فعال نیستند.

پارگی

پارگی فیبرهای تاندون آشیل پا شما می‌تواند باعث شکستگی کامل یا جزئی (یا پارگی) تاندون شما شود. ممکن است صدای “پاپ” را بشنوید که به نظر می‌رسد از پشت پاشنه یا ساق پا می‌آید. این ممکن است یک پارگی تاندون باشد که نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد.

علائم

درد همراه با التهاب تاندون آشیل معمولاً به این صورت است که درد خفیف در پشت ساق یا بالای پاشنه است که پس از پریدن، دویدن یا سایر فعالیت‌های ورزشی شروع می‌شود. دوره‌های درد شدیدتر ممکن است پس از دویدن طولانی مدت، بالا رفتن از پله یا دوی سرعت رخ دهد. همچنین ممکن است حساسیت یا سفتی را تجربه کنید، به خصوص در صبح که معمولاً با فعالیت خفیف بهبود می‌یابد.

علل

تاندونیت آشیل پا در اثر فشار مکرر یا شدید روی تاندون آشیل، نوار بافتی که عضلات ساق پا را به استخوان پاشنه متصل می‌کند، ایجاد می‌شود. این تاندون زمانی که شما راه می‌روید، می‌دوید، می‌پرید یا روی انگشتان پا فشار می‌دهید استفاده می‌شود.

ساختار تاندون آشیل پا با افزایش سن ضعیف‌تر می‌شود، که می‌تواند سبب آسیب‌دیدگی شود. به‌ویژه در افرادی که امکان دارد فقط در بازه زمان مشخصی مثلا در اخر هفته در ورزش شرکت کنند یا به طور ناگهانی شدت و سختی برنامه‌های دویدن یا ورزش خود را افزایش بدهند.

معاینات

در طول معاینه فیزیکی، متخصص جراحی پا و مچ پا  به آرامی روی ناحیه آسیب دیده فشار می‌آورد تا محل درد، حساسیت یا تورم را تعیین کند. او همچنین انعطاف‌پذیری، هم ترازی، دامنه حرکت و رفلکس‌های پا و مچ پا را ارزیابی می‌کند.

1. تست‌های تصویربرداری

پزشک شما ممکن است یک یا چند آزمایش زیر را برای ارزیابی وضعیت شما تجویز کند:

• اشعه ایکس

در حالی که اشعه ایکس نمی‌تواند بافت‌های نرم مانند تاندون‌ها را تجسم کند، ممکن است به رد سایر شرایطی که می‌توانند علائم مشابهی ایجاد کنند کمک کند.

• سونوگرافی

این دستگاه بر پایه امواج صوتی اسا و برای تجسم بافت‌های نرم مانند تاندون‌ها از امواج صوتی استفاده می‌کند. سونوگرافی همچنین می‌تواند تصاویر بی‌درنگ از تاندون آشیل پا در حال حرکت تولید کند، و سونوگرافی داپلر رنگی می‌تواند جریان خون را در اطراف تاندون ارزیابی کند.

• تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI)

با استفاده از امواج رادیویی و یک آهنربای بسیار قوی، دستگاه‌های MRI می‌توانند تصاویر بسیار دقیقی از تاندون آشیل پا تولید کنند.

عوامل خطر

تعدادی از عوامل ممکن است خطر ابتلا به کشیدگی تاندون آشیل پا و تاندونیت را افزایش دهند، از جمله:

• جنسیت شما: کشیدگی و تاندونیت آشیل بیشتر در مردان رخ می دهد.
• سن: با افزایش سن، کشیدگی و تاندونیت آشیل شایع‌تر است.
• مشکلات جسمی: یک قوس صاف به طور طبیعی در پای شما می‌تواند فشار بیشتری به تاندون آشیل پا وارد کند. چاقی و سفت شدن عضلات ساق پا نیز می‌تواند باعث افزایش فشار تاندون شود.
• انتخاب‌های آموزشی دویدن با کفش های کهنه: می‌‌تواند خطر ابتلا به کشیدگی و تاندونیت آشیل را افزایش دهد.
• درد تاندون در هوای سرد بیشتر از هوای گرم رخ می‌دهد و دویدن در زمین‌های تپه ‌ی نیز می‌تواند شما را مستعد آسیب و کشیدگی تاندون آشیل پا کند.
• شرایط پزشکی: افرادی که به پسوریازیس یا فشار خون بالا مبتلا هستند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به تاندونیت آشیل هستند.
• داروها: انواع خاصی از آنتی بیوتیک‌ها، به نام فلوروکینولون‌ها، با میزان بالاتری از تاندونیت آشیل مرتبط هستند.

درمان

تاندونیت معمولاً با اقدامات مراقبت از خود درمان می‌شود. اما اگر علائم و نشانه‌های شما شدید یا مداوم باشد، متخصص یا فوق متخصص جراحی پا و مچ پا ممکن است گزینه‌های درمانی دیگری مانند جراحی تاندون آشیل پا را پیشنهاد کند.

داروها

اگر داروهای مسکن بدون نسخه مانند ایبوپروفن (Advil، Motrin IB) یا ناپروکسن (Aleve) کافی نیستند، متخصص جراجی پا و مچ پا ممکن است داروهای قوی‌تری را برای کاهش التهاب و تسکین درد تجویز کند.

فیزیوتراپیست امکان دارد بعضی از گزینه‌های درمانی پایین را به شما پیشنهاد کند:

• تمرینات درمانگران اغلب تمرینات کششی و تقویتی خاصی را برای بهبود و تقویت تاندون آشیل پا و ساختارهای حمایت‌کننده آن تجویز می‌کنند.
• نوع خاصی از تقویت به نام تقویت “غیر مرکزی” که شامل کاهش آهسته وزنه پس از بالا بردن آن است، به ویژه برای مشکلات پایدار آشیل مفید است.
• دستگاه‌های ارتوتیک: درج کفش یا لژی که کمی پاشنه شما را بالا می‌برد، می تواند فشار روی تاندون را کاهش دهد و بالشتکی ایجاد کند که میزان نیروی وارد شده به تاندون آشیل شما را کاهش دهد.

خودمراقبتی

استراتژی‌های خودمراقبتی شامل مراحل زیر است که اغلب با نام اختصاری R.I.C.E شناخته می‌شود:

• استراحت: ممکن است لازم باشد برای چند روز از ورزش اجتناب کنید یا به فعالیتی بروید که به تاندون آشیل فشار نمی‌آورد، مانند شنا. در موارد شدید، ممکن است نیاز به پوشیدن چکمه پیاده‌روی و استفاده از عصا داشته باشید.
• یخ: برای کاهش درد یا تورم، حدود 15 دقیقه بعد از ورزش یا زمانی که احساس درد کردید، کیسه یخ را روی تاندون قرار دهید.
• بسته بندی یا باند کشی فشاری: می‌تواند به کاهش تورم و کاهش حرکت تاندون و آسیب تاندون آشیل پا کمک کند. برای کاهش تورم، پای آسیب دیده را بالاتر از سطح قلب خود قرار دهید. شب‌ها در حالی که پای آسیب‌دیده‌تان بالا است بخوابید.

جلوگیری

اگرچه ممکن است پیشگیری از التهاب تاندون آشیل پا امکان پذیر نباشد، می‌توانید اقداماتی را برای کاهش خطر انجام دهید:

• سطح فعالیت خود را به تدریج افزایش دهید: اگر‌به‌تازگی یک برنامه ورزشی را شروع کرده‌اید، به آرامی شروع کنید و به تدریج مدت و شدت تمرین را افزایش دهید.
• آرام باشید: از فعالیت‌هایی که فشار بیش از حد به تاندون‌های شما وارد می‌کنند، مانند دویدن در تپه اجتناب کنید. اگر در یک فعالیت شدید شرکت می‌کنید، ابتدا با ورزش‌کردن با سرعت کمتر بدن خود را گرم کنید. اگر در حین تمرین خاصی متوجه درد شدید، توقف کنید و استراحت کنید.
• انتخاب کفش مناسب به دقت: کفشی که در حین ورزش می‌پوشید باید بالشتک مناسبی برای پاشنه پا داشته باشد و باید دارای یک قوس محکم باشد تا به کاهش تنش در تاندون آشیل کمک کند.
• کفش‌های فرسوده خود را تعویض کنید: اگر کفش‌های شما در شرایط خوبی هستند، اما از پاهایتان پشتیبانی نمی‌کنند، از تکیه‌گاه‌های قوس در هر دو کفش استفاده کنید.
• روزانه کشش دهید: زمانی را به کشش عضلات ساق پا و تاندون آشیل خود در صبح، قبل از ورزش و بعد از ورزش اختصاص دهید تا انعطاف‌پذیری خود را حفظ کنید. این امر به ویژه برای جلوگیری از عود تاندونیت و کشیدگی تاندون آشیل پا مهم است.
• عضلات ساق پا را تقویت کنید: ماهیچه‌های قوی ساق پا به ساق پا و تاندون آشیل پا این امکان را می‌دهد که استرس‌هایی را که در فعالیت و ورزش با آنها مواجه می‌شوید بهتر تحمل کنسد. فعالیت‌های متناوب پر تاثیر مانند دویدن و پریدن با فعالیت‌های کم تاثیر مانند دوچرخه سواری و شنا.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

اگر احساس درد مداوم در اطراف تاندون آشیل پا دارید، با متخصص یا فوق متخصص جراحی پا و مچ پا خود تماس بگیرید. اگر درد یا ناتوانی شدید است، فوراً به دنبال مراقبت‌های پزشکی باشید. ممکن است تاندون آشیل پارگی داشته باشد.

سخن پایانی

در این مقاله در مورد تاندون آشیل پا صحبت کردیم. به شما توصیه می‌کنیم نکات مراقبتی را رعایت کنید تا دچار مشکل نشوید. اما در صورت بروز هرگونه مشکل با پزشک متخصص و جراح پا مراجعه کنید.