درمان جوش نخوردگی‌های ساق با روش الیزاروف

جوش نخوردگی ساق

به دلیل ساختار آناتومیکی و پرفیوژن نسبتا ضعیف در یک سوم دیستال ساق، شکستگی در این قسمت از بدن؛ در مقایسه با سایر نقاط معمولاً منجر به اختلال در بهبودی و عدم جوش خوردن می‌شود. در شکستگی تیبیا، میزان جوش نخوردگی‌های ساق بین 2.5 تا 11 درصد موارد است. فیکساتورهای خارجی الیزاروف یک تکنیک معروف برای درمان اختلالات ترمیم و شکستگی استخوان هستند.

هدف این درمان دستیابی به اتحاد استخوان و راه رفتن بدون درد و کارآمد است. در حالی که نه تنها بر نتایج فوری تمرکز دارد. در واقع، یکی از شاخص‌های به همان اندازه مهم درمان موفقیت‌آمیز، حفظ اتحاد استخوان است.

درمان جوش نخوردگی ساق

محققان بر ارائه تکنیک‌های مختلف جراحی و ارزیابی نقش حمایتی داروهای مختلف تمرکز کردند. به عنوان مثال، ادبیات موجود در مورد ارزیابی نتایج درمان با روش ایلیزاروف در بیماران مبتلا به جوش نخوردگی ساق استخوان درشت نی از پارامترهایی مانند نرخ جوش استفاده می‌کند. که یک پیامد کوتاه مدت است.

هدف از این مطالعه، ارزیابی جمعیتی از بیماران مبتلا به جوش نخوردگی ساق تحت درمان با روش ایلیزاروف از نظر میزان جوش‌خوردگی به دست آمده و حفظ نرخ جوش و تعیین عوامل شکستگی مجدد است.

مواد و روش‌ها

این مطالعه یک ارزیابی گذشته نگر از 102 بیمار بود که توسط دو نفر از نویسندگان به دلیل عدم اتصال پس از سانحه، استخوان درشت نی در دوره 2008-2015 تحت درمان قرار گرفتند.

روش کار دستگاه الیزارو

اقدامات توسط دو پزشک متخصص جراحی پا و مچ پا مجرب انجام شد. در مورد جوش نخوردگی ساق واقع در دو سوم پروگزیمال شفت تیبیا، دستگاه الیزارو از چهار حلقه تشکیل شده است. که با سیم‌های Kirschner به استخوان درشت نی و نازک نی ثابت می‌شوند. در مورد عدم اتصال یک سوم انتهایی استخوان درشت نی، دستگاه ایلیزاروف شامل سه حلقه بود که با سیم‌های کیرشنر به استخوان درشت نی و نازک نی ثابت می‌شد. یک قاب پا که با سه سیم کیرشنر زیتونی تثبیت می‌شد.

جوش نخوردن تیبیا با تثبیت و فشرده‌سازی، بدون استفاده از تکنیک انتقال استخوان درمان شد. در 73 مورد، تثبیت بسته جوش نخوردن انجام شد. در 29 بیمار، برداشتن قطعه استخوانی باز و کوچک با تطبیق لبه‌های جوش نخورده و تثبیت با دستگاه ایلیزاروف انجام شد. ما از پیوند استخوان استفاده نکردیم. سطح دیستال قطعه پروگزیمال تیبیا و سطح پروگزیمال قطعه دیستال تیبیا با سیم‌های کیرشنر طبق روش بکس سوراخ شد.

پس از استفاده دستگاه الیزارو

تمرین عمودی‌سازی و راه رفتن بیمار با تحمل وزن جزئی روی اندام عملی و استفاده از دو عصا از روز اول بعد از عمل شروع شد. بازدیدهای پیگیری بالینی و رادیوگرافی در یک محیط سرپایی در فواصل 2 تا 6 هفته انجام شد. در طول دوره درمان، بارگذاری اندام مورد عمل به تدریج افزایش می‌یابد. تا اینکه در نهایت، عصاها را می‌توان با تحمل وزن کامل با تجویز پزشک متخصص و فوق متخصص جراحی پا و مچ پا دور انداخت.

فیکساتور خارجی الیزاروف پس از تایید رادیوگرافی و بالینی عدم جوش خوردن خارج شد. معيار راديوگرافي اتحاد، وجود حداقل سه قشر از چهار قشر يا پل ترابكولار در نماهاي قدامی خلفی و جانبی بود. معیارهای بالینی فقدان درد، فقدان تحرک پاتولوژیک و عدم تغییر شکل ساق پا در پویا شدن دستگاه ایلیزاروف یا تلاش‌های اجباری برای حرکت در محل عدم اتصال بود. هنگامی که فیکساتور خارجی الیزاروف آن‌ها برداشته شد، به بیماران توصیه شد که با دو عصا راه بروند و وزن جزئی را روی اندام عمل شده به مدت 4 هفته تحمل کنند. بسته به میزان بازسازی استخوان در محل عدم تجسم شده با رادیوگرافی ، بارگذاری اندام به تدریج افزایش یافت.

درمان جوش نخوردگی ساق

جوش نخوردگی ساق عفونی در عمل بالینی رایج است و معمولاً برخی مشکلات همزمان با از دست دادن استخوان و بافت نرم، بدشکلی‌ها، نابرابری در طول اندام و عفونت چند باکتریایی وجود دارد.

تابه‌حال، درمان جوش نخوردگی ساق استخوان عفونی هنوز یک مشکل بوده است. چالشی برای متخصص و فوق متخصص جراجی پا و مچ پا است. روش ایلیزاروف برای درمان جوش نخوردن عفونی محبوبیت پیدا کرده است. این تکنیک بر اساس یک اصل بیولوژیکی است که توسط ایلیزاروف اثر تنش نامیده می‌شود. این شامل یک حمل و نقل استخوانی سگمنتال است که در آن کورتیکوتومی در متافیز انجام می‌شود و استخوان به تدریج منحرف می‌شود.

درمان جوش نخوردگی ساق با روش‌های ایلیزاروف

روش‌ جراحی ایلیزاروف عمدتاً دارای سه تکنیک شامل انتقال استخوان، فشرده‌سازی حاد و افزایش طول و استئوسنتز فشرده‌سازی است. استئوسنتز فشرده‌سازی برای نقص‌های کوچک یا بدون نقص مناسب است.

استفاده از تکنیک فشرده‌سازی حاد و افزایش طول نیز برای وسعت نقایص استخوانی محدود است. در مقالاتی عنوان می‌شود که کوتاهی حاد 4 تا 5 سانتی‌متری استخوان درشت نی حدی برای انحراف حواس‌پرتی در صورتی است که ایمنی کافی تضمین شود. می‌تواند بر اطلاعات جدید استخوان و بهبود انتهای شکستگی تأثیر بگذارد.

به بیان دیگر اینگونه گزارش شده است که نقایص استخوانی (<6 سانتی‌متر) برای استفاده از تکنیک فشرده‌سازی حاد و افزایش طول مناسب است. با این حال، Magadum و فوق متخصص و متخصص حراحی پا و مچ پا با موفقیت تمام نقایص بزرگ درشت نی (میانگین 10 سانتی‌متر، حداکثر 17 سانتی‌متر) را با فشرده‌سازی حاد درمان کردند.

آیا نقایص بزرگ درشت نی را می‌توان با فشرده‌سازی حاد درمان کرد؟

در خصوص حواس‌پرتی آنها هیچ‌گونه عارضه عصبی عروقی و هیچ جراحی اضافی را به دلیل انحراف محوری یا نیاز به پیوند استخوان گزارش نکردند. اما پس از آن نامه‌ای نتایج تحقیقات را زیر سوال برد. اینکه آیا نقایص بزرگ درشت نی را می‌توان با فشرده‌سازی حاد و طولانی شدن بدون نوروواسکولار درمان کرد؟ هنوز بحث برانگیز است.

انتقال استخوان می‌تواند نتایج خوبی را در درمان نقایص استخوانی کوچک و بزرگ به دست آورد. بنابراین حمل و نقل استخوان محدودیتی برای وسعت نقایص استخوانی ندارد. نظر بحث برانگیزی در مورد پیوند معمولی استخوان در محل اتصال وجود دارد. مطالعه ما پیوند منظم استخوان را انجام نداد و تنها در 22 بیمار پیوند استخوان مورد نیاز بود.

عوارض شایع انتقال استخوان

عفونت پین و انحراف محوری از عوارض شایع در جریان انتقال استخوان در گزارش‌های قبلی بود و این عوارض نیز در مطالعه ما به کرات اتفاق می‌افتاد. در تجربه ما، برخی از جنبه‌های مهم انتقال استخوان باید مورد توجه قرار گیرد. در درمان جوش نخوردگی ساق فیکساتور خارجی الیزاروف باید قبل از عمل تحت کنترل تقویت کننده تصویر مونتاژ شود. اگر این کار را قبل از برداشت استخوان عفونی انجام ندهیم، به دلیل نبود جسم مرجع، کاهش بسیار دشوار خواهد شد.

دبریدمان باید به طور ریشه‌ای انجام شود تا از عود عفونت جلوگیری شود. این مرحله کلیدی برای کنترل عفونت استخوان است. حواس پرتی معمولاً بین 7 تا 10 روز پس از عمل با سرعت 0.25 میلی متر در هر 6 ساعت شروع می‌شود. اگر کیفیت بازسازی ضعیف باشد، سرعت حواس پرتی کاهش می‌یابد. فیلم‌های اشعه ایکس باید هر 2 هفته در طول دوره انحراف و هر ماه در طول دوره تثبیت به منظور نظارت بر کیفیت بازسازی، پایداری تثبیت خارجی، محور کشش بر روی قطعه و کانی سازی بررسی شوند. بنابراین، ما می‌توانیم این موارد را به سرعت با اقدامات کارآمد اصلاح کنیم.

بیماران باید تشویق شوند که در روز دوم بعد از عمل، ضربان جزئی وزنه را با عصا، عضلات ایزومتریک و تمرینات دامنه حرکتی مفصل انجام دهند. هنگامی که کانی‌سازی کالوس کامل شد، بیماران می‌توانند به تدریج ضربان کامل وزن را انجام دهند و پس از 4 تا 8 هفته فیکساتور خارجی را خارج کنند.

نتیجه گیری

تکنیک ایلیزاروف برای جوش نخوردگی ساق پیچیده میزان موفقیت بالایی در دستیابی به اتحاد و ریشه‌کنی عفونت، از دست دادن استخوان و ناهماهنگی دارد. دبریدمان رادیکال گام کلیدی برای کنترل عفونت استخوان است.

در این مطالعه، همه بیماران به دلیل زخم مرکب یا عفونت و به دنبال آن فیکساسیون اولیه، جوش نخوردگی ساق درشت نی هستند. بیماران با زخم عفونی و بافت نرم و تحلیل استخوان به ترتیب با پوشش فلپ و کورتیکوتومی با حواس پرتی تحت درمان قرار گرفتند. موفقیت ما در ریشه کنی عفونت مزمن، بدون عود پس از یک پیگیری متوسط 25 ماهه، بسیار رضایت بخش است.

ما معتقدیم که این به این دلیل بود که توانستیم اصل جراحی اولیه درمان عفونت را با برداشتن تمام بافت‌های ناسالم اعمال کنیم. برخی نیاز به برش بخشی از استخوان داشتند که پس از آن مجدداً از نواحی دارای عروق خوب رشد کردند و از استفاده از پیوند اسفنجی آواسکولار اجتناب کردند. برای انجام این عمل می‌توانید به متخصص و جراح پا مراجعه کنید.