جراحی ثابت سازی مفصل مچ پا

متخصص جراحی پا و مچ پا فیوژن یا ثابت سازی مفصل مچ پا را معمولاً به دلیل دردهای آرتروزی انجام می‌دهد. فیوژن مچ پا نوعی از جراحی است که استخوان‌های مچ پا را تکه به تکه متصل می‌کند. این جراحی همچنین به آرترودز معروف است و برای درمان انواع آرتروز مانند آرتروز مچ پا انجام می‌شود.

مفصل مچ پا (مفصل تالوکرال) یک مفصل سینوویال است که در اندام تحتانی قرار دارد. از استخوان‌های ساق پا (درشت‌نی) و پا (تالوس) تشکیل می‌شود. از نظر عملکردی، این یک مفصل از نوع لولا است که اجازه دورسی فلکشن (بالا پایین‌بردن پا) و پلانتار فلکشن پا (کنترل کف پا) را می‌دهد.

در این مقاله می‌خوانیم:

  • جراحی ثابت سازی مفصل مچ پا
  • پس از جراحی ثابت سازی مفصل مچ پا
  • دوره نقاهت پس از جراحی ثابت سازی مفصل مچ پا
  • خطرات و مزایا جراحی ثابت سازی مفصل مچ پا
Ankle joint stabilization surgery

جراحی ثابت سازی مفصل مچ پا

به مفصل مچ پا، مفصل تیبوتالاریز نیز گفته می‌شود. جایی است که استخوان ساق پا (درشت‌نی) روی استخوانی از پا به نام تالوس قرار می‌گیرد. مفصل ساب تالاریز نیز وجود دارد که اینجا جایی که دو استخوان تالوس و پاشنه پا به هم می‌رسند و متخصص جراحی پا و مچ پا ثابت سازی را در همین نواحی انجام می‌دهد.

آرتروز می‌تواند این دو مفصل را تحت‌تأثیر قرار دهد. باگذشت زمان غضروف روی سطح استخوان‌ها از بین می‌رود، این منجر به درد، التهاب و تورم در مفاصل شما می‌شود و شما باید به فوق‌تخصص جراحی پا و مچ پا مراجعه کنید.

متخصص جراحی پا و مچ پا فیوژن مچ پا را برای جوش‌دادن دو یا چند استخوان در مچ پا انجام می‌دهد. این به توقف درد و تورم کمک می‌کند.

انواع جراحی ثابت سازی مفصل مچ پا

دو نوع جراحی برای ثابت سازی وجود دارد: روش آتروسکوپی مفصل – روش باز.

روش آتروسکوپی مفصل

اگر در حال انجام آتروسکوپی مفصل هستید، متخصص جراحی پا و مچ پا یک برش کوچک ایجاد می‌کند و یک لوله نازک مجهز به دوربین را در مچ پای شما قرار می‌دهد. این در مقایسه با روش باز روش کمتر تهاجمی است.

روش باز

اگر شما یک روش بازداشته باشید، متخصص جراحی پا و مچ پا برش بزرگ‌تری ایجاد می‌کند و می‌تواند به طور مستقیم به ساختار مچ پا نگاه کند.

فوق‌تخصص جراحی پا و مچ پا برشی در مچ پا ایجاد می‌کند تا روی مفصل کار کند. پس از آن استخوان‌ها را به هم فشرده می‌کند و با صفحات، پیچ‌ها یا سایر سخت‌افزارها آن‌ها به یکدیگر می‌چسباند.

متخصص جراحی پا و مچ پا معمولاً پیچ‌ها را در قسمتی در دسترس می‌گذارد تا بعد از جراحی بتوان آن را جدا کرد. همچنین یک گچ سفت یا آتل برای جلوگیری از حرکت‌کردن پای شما قرار می‌دهد تا استخوان‌ها حرکت نکند و درد و تورم را کاهش دهد.

تفاوت بین ثابت سازی مفصل مچ پا و تعویض کامل مچ پا چیست؟

ثابت سازی مفصل مچ پا (فیوژن مچ پا) مانع از حرکت مفصل مچ پا می‌شود. فوق‌تخصص جراحی پا و مچ پا با فیوژن مچ پا سفت و دردناک را تبدیل به مچ پای خم شده و نسبتاً بدون درد تبدیل می‌کند.

درحالی‌که تعویض کامل مچ پا (آتروپلاستی) یک روش جراحی است که در آن قسمت‌های آسیب‌دیده مچ پا با پروتزهای پلاستیکی یا فلزی جایگزین می‌شوند. آنها به مفصل مچ پا کمک می‌کند که مقداری حرکت را حفظ کند.

ثابت سازی مفصل مچ پا (فیوژن مچ پا) و هم جایگزینی مچ پا تسکین درد فوق‌العاده‌ای را برای بیماران مبتلا به آرتریت ارائه می‌دهد، جایگزینی مچ پا باعث بهبود حرکت نیز می‌شود. درگذشته، جایگزینی مچ پا طول می‌کشید  تا رضایت طولانی‌مدت را برای بیماران و متخصص جراحی پا و مچ پا فراهم کند.

آیا می‌توان بعد از فیوژن مچ پا تعویض مچ پا انجام داد؟

پاسخ کوتاه “بله” است، زیرا از نظر فنی امکان‌پذیر است، اما باید بادقت بسیار فوق‌تخصص جراحی پا و مچ پا موردتوجه قرار گیرد. اگر بعد از یک فیوژن موفقیت‌آمیز در ناحیه مچ پا احساس درد نمی‌کنید، تبدیل به جایگزینی مچ پا برای دستیابی به دامنه حرکتی بیشتر مچ پا توصیه نمی‌شود.

چه کسی کاندیدای مناسبی برای فیوژن مچ پا نیست؟

اگر رباط‌های مچ پا ضعیف شده، استخوان‌های مچ پا نامرتب هستند یا آسیب عصبی ناشی از دیابت یا سایر شرایط پزشکی دارید، ممکن است متخصص جراحی پا و مچ پا به شما ثابت سازی مفصل مچ پا (فیوژن) را پیشنهاد نکند.

آیا ثابت سازی مفصل مچ پا (فیوژن مچ پا) می‌تواند شکست بخورد؟

فیوژن ناموفق مچ پا یک اتفاق پیچیده و غیرمعمول است. مدیریت موفقیت‌آمیز نیاز به ارزیابی کامل فوق‌تخصص جراحی پا و مچ پا قبل از عمل برای تعیین علت شکست بالینی اولیه و شناسایی استراتژی‌های جراحی برای به حداکثر رساندن احتمال موفقیت بالینی دارد.

دوره نقاهت پس از جراحی ثابت سازی مفصل مچ پا

پس از عمل، درحالی‌که روی تخت بیمارستان دراز کشیده‌اید، پای شما بالا می‌رود. شما بعد از عمل برای علائم درد، خونریزی، عفونت یا تخلیه از زخم خود مراقبت خواهید شد.

اگر تخلیه دارید، از نظر مواردی مانند خونریزی بیش از حد یا مایعات عفونی، این موارد توسط متخصص جراحی پا و مچ پا کنترل می‌شود و تحت نظارت او قرار می‌گیرید.

 فوق‌تخصص جراحی پا و مچ  پا شما از شما در مورد دردتان می‌پرسد و ممکن است در زمانی که در بیمارستان هستید به شما درمان درد بدهد. احتمالاً باید یک روز پس از عمل در بیمارستان بمانید. در این مدت، تیم پزشکی شما نحوه استفاده از عصا یا واکر را به شما نشان می‌دهد که احتمالاً پس از ترخیص به آن نیاز خواهید داشت.

پس از جراحی

پس از جراحی، احتمالاً برای چند هفته باید از آتل استفاده کنید. همچنین ممکن است لازم باشد چند هفته از عصا استفاده کنید. متخصص جراحی پا و مچ پا به شما دستورالعمل‌هایی درباره نحوه حرکت‌دادن پای خود در حین بهبودی می‌دهد. تا چند ماه نمی‌توانید تمام وزن خود را روی پا بیندازید.

هنگامی که مشخص شد که به‌خوبی در حال بهبودی هستید و درد شما به‌خوبی مدیریت شد، با دستورالعمل‌ها و نسخه‌ای برای مصرف داروهای مسکن در صورت نیاز به خانه فرستاده می‌شوید و نکات لازم توسط متخصص جراحی پا و مچ پا به شما گوشزد می‌شود.

به‌طورکلی 8 تا 12 هفته طول می کشد تا مچ پا در افراد غیر سیگاری جوش بخورد. به این ترتیب، پیروی از پروتکل های پیشنهادی فوق تخصص جراحی پا و مچ پا  بعد از عمل برای دستیابی به بهترین نتیجه بسیار مهم است. تا 6 هفته بعد از جراحی نیاز به گچ است و حداقل تا این 6 هفته راه رفتن روی پا مجاز نیست.

روند بهبودی

حداقل 6 تا 8 هفته طول می‌کشد تا استخوان های درشت نی و تالوس به اندازه کافی جوش بخورند تا بتوانید وزن خود را روی پا بیاندازید. ممکن است 10-12 هفته طول بکشد. بیماران معمولاً از عصا، واکر، ویلچر یا اسکوتر زانو پیشنهادی متخصص جراحی پا و مچ پا استفاده می‌کنند تا زندگی روزمره خود را بدون وارد کردن وزن بر روی یک پا طی کنند.

ممکن است قبل از عمل جراحی با یک فیزیوتراپیست مشورت کنید. وجود یک نفر برای کمک به وظایف و فعالیت‌های اساسی در خانه، به‌ویژه در دو هفته اول، مفید است. ممکن است لازم باشد تغییرات موقتی در خانه خود ایجاد کنید، مانند اضافه‌کردن رمپ برای پیمایش از پله‌ها، انتقال تخت خود به سطح زمین و اضافه‌کردن وسایل کمکی مانند صندلی دوش، کمد و نرده.

بخیه‌ها یا منگنه‌های غیرقابل‌جذب معمولاً 10-14 روز پس از جراحی توسط متخصص جراحی پا و مچ پا برداشته می شوند. فیزیوتراپی ملایم برای انعطاف پذیر نگه داشتن سایر مفاصل پا ممکن است در این زمان شروع شود. ممکن است برای بررسی اینکه آیا تراز تغییر نکرده است،  متخصص جراحی پا و مچ پا عکس برداری کند و از اشعه ایکس استفاده کند.

در طی چند هفته اول پس از جراحی، زمانی که پا برای مدت طولانی زیر قلب باشد، تورم و درد افزایش می‌یابد. تورم و درد خفیف زمانی که پا برای مدت طولانی در زیر قلب قرار دارد ممکن است برای ماه‌ها باقی بماند، اما باگذشت زمان بهبود می‌یابد.

معاینه پس از جراحی ثابت سازی مفصل مچ پا

بعد از اینکه متخصص جراحی پا و مچ پا به خوبی شما را معاینه کرد، می‌توانید به‌آرامی با استفاده از یک کفش پیاده‌روی، وزن را روی مچ پای خود قرار دهید. ممکن است برای تأیید اینکه مچ پا به خوبی جوش می‌خورد، عکس‌برداری با اشعه ایکس انجام شود.

فیزیوتراپی به این انتقال کمک خواهد کرد. بعد از 10 تا 12 هفته، فیوژن مچ پا به طور معمول به اندازه کافی محکم است که امکان خروج از کفش پلاستیکی و بازگشت تدریجی به فعالیت شدیدتر را فراهم می کند.

مطمئن شوید که تمام دستورالعمل‌های ارائه‌دهنده متخصص جراحی پا و مچ پا خود را در مورد داروها، مراقبت از زخم و ورزش‌ها دنبال می‌کنید. این کمک می‌کند مطمئن شوید که جراحی برای شما خوب عمل می‌کند.

 

آیا ثابت سازی مفصل مچ پا (فیوژن مچ پا) ایده خوبی است؟

جراحی ثابت سازی مفصل مچ پا  توسط فوق‌تخصص جراحی پا و مچ پا (فیوژن مچ پا) درد را تسکین می‌دهد، اما دامنه حرکتی مچ پا را نیز محدود می‌کند. تحرک محدود می‌تواند نحوه راه‌رفتن شما را تغییر دهد و این می‌تواند باعث ساییدگی و در نهایت آرتریت دردناک در سایر قسمت‌های مچ پا، زانو و پا شود. بهبودی با فیوژن مچ پا طولانی‌تر از تعویض مچ پا است.

آیا ثابت سازی مفصل مچ پا (فیوژن مچ پا) تا آخر عمر می‌تواند راه‌حلی برای آرتروز باشد؟

فیوژن مچ پا باید برای بیمار باید تا سالیان سال کار کند، اما طبیعی بودن سایر مفاصل پا نیز مهم است. فیوژن باعث می‌شود مفصل مچ پا در حین راه‌رفتن و سایر فعالیت‌ها حرکت نکند، بنابراین سایر مفاصل پا به تحرک خوبی نیاز دارند.

 

 

خطرات و مزایا جراحی ثابت سازی مچ پا

مزایای ثابت سازی مفصل مچ پا (فیوژن مچ پا) چیست؟

متخصص جراحی پا و مچ پا خاطرنشان می‌کند فیوژن مچ پا می‌تواند درد آرتریت را در مچ پا کاهش دهد یا از بین ببرد. تسکین ممکن است به شما اجازه دهد به فعالیت‌هایی که به دلیل درد قادر به انجام آنها نبوده‌اید بازگردید.

خطرات یا عوارض احتمالی ثابت سازی مفصل مچ پا (فیوژن مچ پا) چیست؟

عدم جوش‌خوردن بزرگ‌ترین خطر جوش مچ پا است. اینجاست که استخوان‌های مچ پای شما نمی‌توانند جوش بخورند. این در حدود 10 درصد موارد اتفاق می افتد.

همچنین متخصص جراحی پا و مچ پا هشدار می‌دهد که فیوژن مچ پا همچنین می‌تواند میزان آرتریت را در پا و مفاصل مجاور افزایش دهد؛ زیرا این مفاصل در پای شما اکنون استرس بیشتری را متحمل می‌شوند.

همه مبتلایان به آرتریت مچ پا نمی‌توانند فیوژن مچ پا داشته باشند. چیزهای زیادی برای درنظرگرفتن وجود دارد. برای مثال، متخصص جراحی پا و مچ پا شما ممکن است این روش را پس از آزمایش‌های تصویربرداری توصیه نکند اگر مشکلات دیگری دارید، از جمله:

استخوان کافی نیست

کیفیت پایین استخوان

عملکرد بد عصبی

بدشکلی شدید پای شما.

شرایطی که خطر بیهوشی عمومی را افزایش می‌دهد.

صرف‌نظر از نوع جراحی که انجام می‌دهید، برخی از عوارض ممکن است. آنها عبارت‌اند از:

مشکلات بیهوشی.

لخته‌شدن خون.

خون‌ریزی.

عفونت.

آسیب به رگ‌های خونی.

جمع‌بندی

جراحی ثابت سازی مچ پا (فیوژن) درمانی برای آرتروز است که توسط متخصص جراحی پا و مچ پا صورت می‌گیرد و صبر و تحمل بالایی برای بهبودی نیاز دارد‌. حتماً تمام زوایا را بررسی کرده و امکان انجام جراحی را بادقت موردتوجه قرار دهید و به فوق‌تخصص جراحی پا و مچ پا مراجعه کنید؛ چون بهبودی بعد از جراحی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است.