کلسیفیک تاندونیت

این عارضه هم در ورزشکاران و هم در افرادی که فعالیت‌های سنگین انجام می‌دهند ، بخصوص فعالیت‌هایی که ملزم به حرکت دادن دائم شانه باشد مشاهده می‌شود. معمولاً در صبح درد بیشتری را حس می‌کنید و ممکن است سفتی هم‌زمان وجود داشته باشد که باعث تصور شانه یخ زده (فروزن شولدر) شود ، اما رادیوگرافی معمولی شانه، مناسب‌ترین روش تصویربرداری برای تشخیص می‌باشد.

درمان:

راه‌های مختلفی برای درمان کلسیفیک تاندونیت پیشنهاد می‌شود که بستگی به نظر پزشک معالج شما دارد، هدف اصلی کاهش درد و التهاب در مفصل شانه خواهد بود همراه با استراحت مفصل، در اینجا چند مورد را بازگو می‌کنیم:

• فیزیوتراپی : از اولین راه‌های پیشنهادی فیزیوتراپی است؛ چراکه فیزیوتراپی بر کاهش درد و التهاب تمرکز دارد که ممکن است شامل استفاده از یخ یا گرما باشد. استفاده از درمان‌های متعدد اولتراسوند برای کاهش اندازه رسوب کلسیم مفید است و ممکن است عملکرد بهتربازو را ارائه دهد.
• فوکوس شاک ویو تراپی : دستگاهی که با تولید پالس‌های موجی ، به سمت ناحیه دردناک استفاده می‌شود تا به شکستن رسوبات کلسیم کمک کند تا راحت‌تر جذب بدن شوند. این درمان همچنین درد و اندازه رسوبات را کاهش دهد و به بهبود حرکت و گسترش دامنه حرکتی بازو کمک می‌کند.
• تزریق: کورتون ، یک استروئید بسیار قوی است و می‌تواند در کاهش التهاب و تورم بسیار مؤثر باشد. اثرات آن موقتی هستند، اما می‌توانند برای چندین ماه تسکین درد را به همراه داشته باشند .
• نیدلینگ: با استفاده از سوزن‌های باریکی که به محل آسیب وارد می‌شود (شبیه به طب سوزنی)منجر به تحریک آن قسمت و کاهش درد می‌شود. این کار به – درای نیدلینگ- هم معروف است (سوزن خشک)
• داروهای ضدالتهابی : این داروها می‌توانند در کاهش تورم یا التهاب مفصل شانه مفید باشند و درنتیجه درد را کاهش دهند.
• جراحی: اگر در صورت نتیجه‌بخش نبودن موارد گفته‌شده همچنان از دست دادن حرکت و درد، در فعالیت‌های روزانه شما اختلال ایجاد کند، پزشک ممکن است به‌عنوان آخرین راهکار جراحی را توصیه کند. توان‌بخشی بعد از جراحی شانه می‌تواند یک‌روند کند باشد، پس بسیار مهم است که بعد از عمل خود شروع به حرکت و ورزش بازو کنید، مگر اینکه نظر پزشک معالجتان چیز دیگری باشد.